(Share) อยากฟัง..ประสบการณ์...เฉียด (อุบัติเหตุ) ครับพี่น้อง (หน้า 2)

oat_28

เข้าร่วม: 01 ตุลา 2008
ตอบ: 2690

ครอบครัว ES

ได้รับคำขอบคุณ: 772
ให้คำขอบคุณ: 30

ปี: 2002

พฤหัส, 4 ธันวา 2008 15:48 - (Share) อยากฟัง..ประสบการณ์...เฉียด (อุบัติเหตุ) ครับพี่น้อง

sasima2527 พิมพ์ว่า:

เล่ามั่ง ไม่มีเฉียด เต็มๆ เมื่อวันที่1เดือน6ปีที่แล้ว เหมือนนิทานเลยยาวนิดนะครับแต่เรื่องจริงครับ
ผมเคยเจออุบัติเหตุหนักครั้งเดียว(เกินพอ) ปกติขับรถเร็วมากครับไอสายที่ประสบอุบัติเหตุ 200 บ่อยครับเส้นนั้น ยอมรับผิดว่าเพราะความประมาทผมชินกับเส้นทางสายนี้มากครับแต่....ฝนตกหนักขณะขับรถกลับบ้านแฟนซึ่งอยู่ต่างอ. ซักตอนเที่ยงคืน แล้วคิดว่าคงจะไม่เป็นไรสายนี้ผมขับทุกวัน แทบทุกหลุมผมจำได้หมดว่าต้องเบี่ยงซ้ายตรงไหนหลบขวาตรงไหน (มันเป็นถนนบายพาสครับแต่ฉบับบ้านนอกลองหลับตาแล้วนึกตามผม ถนน 6 เลนส์ใหญ่ มีช่องคอนกรีตระบายนำตรงกลางลึกประมานเมตรกว่าเกือบ 2 เมตร ประดับด้วยต้นไม้ใหญ่ตามสไตล์ลูกทุ่ง ส่วนด้านขอบข้างถนนก็จะเป็นสวนยางพารามั่ง นาก็มี ความสูงอย่างตำๆก็ 2-3 เมตรโดยประมาน ครับเพื่อกันไม่ให้นําท่วมเค้าต้องถมดินสูงเพราะแถวนั้นเป็นที่ลุ่ม บายพาสที่บ้านผมจะเป็นแบบ อ. เชื่อมต่อกับอีก อ.โดยไม่ผ่านเข้าตัวเมือง ถ้าประสาคนกรุงเค้าเรียกถนนวงแหวนอะครับ ) จำขึ้นใจเลยครับ ช่วงนั้นผมทำงานอยู่ที่ภูเก็ตแล้วแฟนกลับมาเยี่ยมบ้าน ผมก็อย่างว่านานๆทีกลับบ้านไปเจอเพื่อนๆไปเมากันนิดหน่อย วันที่ 1 เดือน 6 เวลา 11.45 ออกจากผับจากในเมืองจะกลับไปนอนบ้านแฟนซึ่งอยู่ต่างอำเภอซึ่งใช้ถนนเส้นนี้แหละครับ ฝนตกไม่หนักมากเท่าไหร่+รีบ(กลัวเมียด่า)+ประมาท ขับความเร็วซัก 120 ถึงที่เกิดเหตุรถดริฟแบบไม่ได้ตั้งใจจะดริฟ น่าจะลงหลุมนำรถผมเลยหมุนแต่หนักกว่าดริฟอะครับคือตกกะใจด้วยคอนโทรลรถไม่ได้เลย รถสไลด์ออกข้างผมเห็นที่ลุ่มอะครับถนนซึ่งลึกครับเรียกว่าเหวน้อยๆก็ยังได้ครับสูงจิงๆคิดว่าไม่น่ารอด ดังนั้นสมองของผมจึงได้สั่งการให้มือทั้งสองหักพวงมาลัยไปทางขวาเพื่อหลบการตกถนน เสี้ยววินาทีนั้นเมื่อหน้ารถหันเข้าคูคอนกรีตตรงกลางคั่นถนน เสี้ยววิถัดมาเส้นสมองอันแสนไวของการกลัวตายได้พิจารณาแล้วว่า หัวรถต้องทิ่มชนคอนกรีตกะต้นไม้แน่นอนตายแน่นอนประสาทสั่งการจึงได้หักหลบซ้ายอีกครั้งเพื่อหนีความตายทีนี้มันควบคุมรถไม่ได้ครับเพราะลื่น ดังนั้นจึงคิดในใจตอนแรกคิดว่าจะดริฟซ้าย-ขวา เลี้ยงความเร็วไว้จนคอนโทรลได้แต่พอหักกลับไปก็รู้ตัวว่ารถ ไม่สามารถควบคุมได้อีกแล้วเอาไม่อยุ่ครับรถหมุนไถลเป็นวงกลม 3 รอบแล้วทำไรไม่ได้ (ตอนนั้นในใจนึกถึงพ่อกับแม่แล้วและภรรยาคิดว่าตายแน่ๆแล้วก็นึกในใจก๋งช่วยลูกด้วย)สูงจริงๆครับไว้ให้คุณเห็นเองแล้วจะรู้ว่าขนาดไหนหลังจากหมุน3รอบแล้วพุ่งถอยหลังครับยาวไปซัก50เมตร(อันนี้มาดูรอยตอนเช้า)ตอนนั้นเครื่องน๊อคดับไปแล้วประสาทในส่วนการเอาชีวิตรอดที่พ่อผมสอนมามือล๊อคพวงมาลัยแน่นเลยครับ(ไม่ได้คาด belt นะครับ บ้านนอกเค้าไม่จับเลยไม่คาดกัน )เลยปล่อยไหลเลยเลยขอบถนน จำได้ติดหูเลยครับ 3 ครั้งที่รถกระแทก ตึงๆๆแรก(ตายแน่ตุ)..ตัวลอยเสียงดังรอบทิศทาง.... ตึงๆๆๆๆที่สองหนักมากกับการกระแทกครั้งนี้ผมคิดว่าผมล๊อคพวงมาลัยแน่นเท่าที่แรงผมมีหัวไปชนกันหลังคา(คิดในใจขออย่าควํานะ แม่ตอนนั้นคิดถึงแม่ รู้เลยว่าใกล้ความตายเป็นเช่นไร)...........ตึงๆๆๆที่สามอันนี้รถสนิทแล้วความเงียบตามมานั่งแข็งอยู่ในรถซัก10วินาที ตกใจครับไอช่วงนั้นแหละครับรู้สึกนําอะไรเข้าตา อ้าวไอ shiftหาย หัวแตก คิดว่าตอนกระแทกกับพื้นครั้งที่สอง คิดในใจงานเข้าละกุอยุ่ในป่าอีกฝนก็ตก เปิดประตูออกมาด้วยความมึนงง กดเบอร์หาเมียเฮ้ยภรรยา หาเพื่อนเพื่อนมันยังเที่ยวต่อ บอกให้มันเฝ้ารถให้หน่อยส่วนแฟนผมพาผมไป รพ.หลังจากผมโทรหาแฟนซัก 30 นาทีกว่าเค้าจะหาเจอเพราะรถอยู่ลึกมากมองด้วยตาเปล่าไม่เห็นต้องใช้ไฟขนาดเปิดไฟทั้งรถแล้วถ้าขับรถยังไงก็ไม่เห็นผมจึงต้องปีนขึ้นมาจากข้างทางมือนึงเอาเสื้ออีกตัวกดเลือด อีกมือคุยโทรศัพท์นั่งข้างถนน มืดๆ คนเดียว ฝนตก มีแต่ป่านึกแล้วเศร้าหลังจากไป รพ. แล้วเย็บแผลเรียบร้อยเก็บของมีค่าในรถหมดแล้วแต่ยังห่วงเครื่องเสียงอยู่ตลกแต่จริงๆครับ ไม่กล้าบอกแฟนให้เค้ามายกไปเลยกลัวโดนถอดเครื่องเสียง แต่ไม่เอาครับแค่นี้ผมก็จะตายแล้วโดนด่าเป็นชุดถ้าบอกเรื่องห่วงเครื่องเสียงอีกสงสัยคอขาด กลับถึงบ้านฟกชําดำเขียวทั้งตัวเลยครับ เจ็บ+เข็ดเมื่อย ไม่รู้กระแทกกับอะไรบ้างแต่ที่แน่ๆกระจกกับหัวผมอะคู่กรณีกัน อย่างอื่นไม่รู้ เครียดครับ งานใหญ่เข้า เอา!!!ช่างมันคืนนี้โดนหลายแล้วพรุ่งนี้ไปกู้ซากขึ้นมาคิดว่าคงไม่มากเพราะเท่าที่ดูกระจกแตก คอนโซลกลางแตก หลับ ZZZzzz
วันนรกแตกมาถึงแล้วโอ้วแม่เจ้ารถตุรถยก 4 ล้อยกไม่ได้ ต้อง 6 ล้อใหญ่ โทรบอกพ่อให้เรียกให้ เซอร์ไพรซ์ประจำวันที่บ้านเลย กลับบ้านมาก็ไม่เข้าบ้านแถมไปเมามาหัวแหกรถพัง ประกันก็ม่ายมีพอตรวจสภาพตอนเช้า 555 เครื่องเสียงตุยังอยุ่ครบไม่เป็นไร เลยลองสตาร์ทรถดู เฮ้ยเวรแท้ไม่ติดหรือว่าเครื่องน๊อคตอนรถถอยหลัง นี่มันไม่ใช่งานวัดแล้ว นี่มันงานกาชาดชัดๆ แม็ค 3 วงแตกหมดแลยยกออกมาได้แต่ก้านเหลือแต่ขอบ บางววงหัก ยางไม่ต้องพูดถึงเลย กันชนหน้า เก็บไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืนกันชนหลังก็เก็บแล้วเช่นกัน ด้วยความสูงของขอบถนนกันพื้นดินอันแสนนิ่ม(ดีกว่าคอนกรีตกับต้นไม้ตั้งเยอะ)และดินโคลน+รถเตี้ย กว่าจะยกขึ้นมาได้ก็จะเที่ยงแล้วละครับ เอาไงดีทีนี้ประกันไม่มี ทางขวาแม่ด่า ทางซ้ายเมียด่า(เข้าข้างแม่ตุเดวจะโดนพอกลับไปภูเก็ต) หลังจากลากรถด้วยความทุลักทุเลมาถึงบ้าน ตัวใครตัวมันละครับเดวงานเข้ายาวเลยลาพ่อกับแม่กลับภูเก็ตไปทำงานต่อ ร้านซ่อมรถยนต์ข้างบ้านมาดูให้ปรากฎว่า แรคทั้งชุด ชุดบังคับเลี้ยวทั้งหหมด โช๊ค 4 ต้น ปีกนกหัก ล้อไม่ต้องพูดถึงแงแงแง CE28 ปวดร้าวใจแทบสลายแต่โชคยังดีเครื่องไม่เป็นไรเค้าทำให้ติดได้ ไม่รุ้ทำไงเก่งจัง แต่ผมไปละค๊าปพ่อกับแม่ ฝากรถด้วยนะแล้วรีบขึ้นรถแฟนกลับบ้าน พูดด้วยก็โหหยิ่งมะพูดด้วยตุเจ็บจะตายแล้วเนี่ยมะสงสารตุมั่งหรอวะ (คิดในใจ) แล้วก็บ๊ายบายตรัง โก ทู พูเก็ต บาย บัส จบแล้วครับ
มานั่งคิดดูดีๆๆ ประมาท คำเดียวเท่านั้นเรื่องนี้ส่วนตอนนี้เจอฝนขับ60ค๊าป ธรรมดา100 ฝังจิตจริงๆนะครับ

อ่านดูตลกปนฮานะครับผมเองนั่งพิมพ์ยังขำเลย แต่เรื่องจริงๆนะครับถ้าคว๊านี่ตายแน่ๆถือว่าโชคดีมากเฉียดตายครับ ไม่เกิดกับใครคนนั้นจะไม่มีวันได้รู้ถึงความรู้สึกแบบนั้นได้ โชคดีของผมครับ อยากเล่าถ่ายทอดให้เพื่อนๆฟัง ว่าอย่าประมาทความเป็นกับความตายอยู่ติดกันแค่เส้นยาแดง แค่อยากเตือนเพื่อนๆอย่าซิ่งกันมากนะครับคิดถึงคนที่อยู่ข้างหลังเรา ที่สำคัญอย่าประมาท

ค่าซ่อมหนักเอาเรื่องเลยละครับชุดแรคทั้งชุด คันส่ง ปีกนก โชคดีได้สตรัทมือ2มาถูกๆ แม็คใหม่อีกยางอีก เอิกกๆๆ จุกๆจิกๆอีกเยอะแยะกว่าจะเหมือนเดิม

ฝนเหรอเดี๋ยวนี้แกมะมีได้กินชั้นหรอก เพราะชั้นขับ 60

น่า กลัว มาก เลย ผม ก็ เคย เจอ เหตุ การณ์ แบบ นั้น รู้ เลย คับ

ว่า ตอน รถ มัน หมุน มัน คุม ไม่ อยู่ จิง ๆ