เกิดอาการคิดไม่ตกครับ

ตอนผมเรียนมหาวิทยาลัยพอถึงตอนปีที่ 4 ก็ต้องไปฝึกงาน ผมก็ได้ไปฝึกงานกับบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นงานที่ผมชอบมาก แต่ต้องทำงานเป็นกะ (งานสายการบิน) ตอนผมฝึกงานนั้นพี่ๆทุกคนแนะนำว่าให้ผมยื่นใบสมัครเลย ได้ทำต่อแน่ๆ แต่แล้วเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น...ก่อนการฝึกงานจบเพียง 2 อาทิตย์น้องสาวผมเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตอนนั้นผมอยากจะเป็นบ้าไปเลย ผมเลยขอร้องพี่ที่คุมการฝึกงานของผมว่าผมจะขอไปบวชให้น้องสาว ขอฝึกจบเลยได้ไหม บวชได้ระยะนึงแล้วก็สึกออกมา...ผมจึงยื่นสมัครงานที่ที่ผมได้ฝึกงาน แต่ตำแหน่งเต็มแล้วผมจึงหางานอื่นทำ และตอนนี้ก็เป็นงานที่มั่นคงมาก ทำมาปีกว่าได้แล้ว เป็นงานเรื่อยๆ ถามว่าชอบไหม ผมคงตอบว่าชอบในระดับหนึ่งเท่านั้น แต่คงไม่ได้ชอบมากเหมือนงานที่ได้ไปฝึกงานมา แต่เป็นงานที่มั่นคงได้ในระดับนึงเลย

จนมาวันนี้...ทางบริษัทที่ผมไปฝึกงาน โทรมาตั้งแต่ต้นเดือน มกราคม ว่าให้ไปสมัครได้ทำชัวร์ๆตำแหน่งว่างอยู่ เป็นตำแหน่งที่ผมจ้องจะเสียบตั้งแต่ฝึกงานแล้ว บริษัทชื่อดัง ตำแหน่งงานดี เงินเดือนพอสมควร แต่...ตอนนี้ผมสับสนแล้วครับ ระหว่างงานที่ผมทำอยู่เป็นงานที่ดีมีเวลาให้ครอบครัวและแฟน กับงานที่รัก ทำงานเป็นกะ ชอบงานนี้ แต่เวลาคงไม่ตรงกับแฟนและครอบครัว เพราะหยุดไม่ตรงกับชาวบ้าน เมื่อสักครู่พี่เค้าก็โทรมาคุยบอกให้ไปทำ...เอายังไงดีครับ เครียด เฮ้อ

สับสนแล้วครับ ทำไงดี คิดไม่ออกครับ งานที่รักก็อยากทำ งานที่ทำอยู่ก็ไม่อยากออก

ปล. ที่ที่ผมทำอยู่ปัจจุบันนี้เงินเดือนสูงกว่าครับ สูงกว่าประมาณ 10,000 บาท และตำแหน่งสูงกว่า (ตอนนี้เป็นหัวหน้า) แต่ถ้าไปที่ที่ผมเคยฝึกงานจะตำแหน่งต่ำกว่า และเงินเดือนได้น้อยกว่าครับ ระยะทางในการเดิืนทางไปทำงานก็พอๆกัน 

เอาไงดีครับพี่น้อง คิดไม่ออก ช่วยผมทีนะ ปรึกษาแฟนก็โดนด่า ปรึกษาที่บ้านก็โดนดุ

เลือกที่ชอบแล้วลุย

เหมือน... เลือก แม๊ก 16- กับ 17 เลย.. ผม ว่ามัน เป็นคำถามที่ยากมากครับ ยังงัยก็ให้กำลังใจครับ ผม

><" ปกติ... ถ้ามีตัวเลือกแบบนี้ ลึกๆ แล้วเราจะมีคำตอบในใจเสมอนะครับ 

แค่อยากจะแชร์นะครับ

ผมทำงานเป็นกะ (และก็เป็นงานที่รัก) ตั้งแต่เรียนจบ ป.ตรี  อยากบอกว่า การหาเวลาหยุดมาเจอคนที่รักไม่ได้ยากเย็นอย่างที่คิด เพียงแต่ต้องให้คนรอบข้างเราเข้าใจการทำงานของเราด้วยครับ  

ส่วนตัวผมว่าบางทีการทำงานเป็นกะ ถ้ารู้จักจัดสรรเวลาอย่างถูกต้องอาจจะมีเวลามากกว่าการทำงานรอบปกติด้วยซ้ำ  ตัวผมเองก็เรียนจบ ป.โท แบบทำงานเป็นกะนี่แหละครับ  เหนื่อยหน่อยแต่เวลาสำเร็จก็ภูมิใจครับ


........แต่ใจลึกๆผมอยากเชียร์ทำงานเดิมไปก่อนดีกว่าครับ  สภาพเศรษฐกิจบ้านเราวันนี้ ผมมองว่าเราควรจะมองไปที่ความมั่นคงก่อนเรื่องแรก  ถ้างานเดิมยังมั่นคงอยู่  รายได้ดีกว่า  อย่าเพิ่งเสี่ยงย้ายงานเลยครับ   

ผมเลือกงานปัจจุบันครับ ดีกว่าด้วยประการทั้งปวง การได้ทำในสิ่งที่ชอบ แต่ไม่มีเวลาให้แฟน ให้ครอบครัว มันไม่มีความสุขหรอกครับ เชื่อผม ณ ตอนนี้ผมเองก็เลือกงานที่ดี ทิ้งงานที่ชอบเหมือนกันครับ

มันเป็นความคิดแล้วแต่ส่วนบุคคนน่ะครับ ส่วนตัวผมเลือกครอบครับ กับคนที่บ้านครับ แล้วหน้าที่ก็มั่นคงด้วย เลือกงานที่ชอบแต่ต้องเสียเวลาที่จะอยู่ครอบครัวไป ส่วนตัวผมคิดว่ามันไม่มีความสุขอ่ะครับ ความคิดเห็นส่วนตัวน่ะครับ

งานใหม่ คุณมีความสุขคนเดียวเพราะได้ทำงานที่รัก. แต่งานปัจุบันทุกคนในครอบครัวมีความสุขเพราะได้มีเวลาอยู่กับคนที่รัก. ที่ปรึกษาครอบครัวแล้วโดนดุ. ปรึกษาแฟนแล้วโดนว่า. ผมว่าเค้าไม่อยากให้คุณลาออกจากที่ปัจจุบันหรอก. 2 ต่อ 1.

สำหรับผม ชั่งน้ำหนักแล้ววว. เลือกงานปัจจุบันครับ

จากประสบการณ์นะคับ
เอางานที่เงินดี ไว้ก่อนครับ เพราะเราต้องกินต้องใช้ครับ

ปล.หากสวัสดิการ และ ความก้าวหน้าพอๆ กันครับ แต่หากไม่ได้สนใจเรื่องเงินเดือนเลย ก็ขอให้ข้ามของผมไปนะครับ

ตอนฝึกงานอาจจะไม่เหมือนตอนทำงานจริงนะครับ เพราะมีอะไรหลายอย่างที่เค้าไม่ได้บอกให้คุณรู้

ถ้างานที่รักมีโอกาสเติบโต ผมก็อาจเลือกงานที่รักครับ แต่ถ้ามีครอบครัวแล้ว ก็ต้องคิดให้ดีที่สุด ไม่ใช่เพื่อเราคนเดียว

บางครั้งมันต้องจำใจเลือกครับ   กับคนที่ไม่มีภาระ ไม่มีอะไรต้องห่วง ก็ทำให้ทำตามที่ใจอยากจะทำครับ จะได้ไม่เสียดายในภายหลัง

ที่คิดๆกัน  เป็นเพราะคนเรากำลังสับสน ไม่รู้อนาคตจะเป้นอย่างไรต่อไป  จะเลือกอย่างไหนดี  บางทีมันก็มีความผูกผันเป็นบ่วง 

การออกไปทำในสิ่งที่ใจรักเป็นเรื่องท้าทายครับ  แต่ให้นึกถึงอนาคตและครอบครัวไว้ก่อนครับ  เรื่องใจรักต้องเป็นรองครับ 

ถ้าเป็นผม จะเลือกงานปัจจุบัน ...........

ผมทำงานที่ถนัด และสำคัญสำหรับผมมาก คือ ทำแล้วสบายใจคับ

งานเยอะ งานหนัก ทำได้คับ แต่ถ้าทำแล้วไม่สบายใจ ไม่ทำคับ

(แต่เงินเดือนก็ต้องดีนะ..อิอิ)

งานเดิม ที่บอกว่ามั่นคงแน่ๆ และตำแหน่งดีกว่า  ผมแนะนำว่าทำงานเดิมไปดีกว่าครับ
เปรียบเทียบความก้าวหน้าด้วย ว่า  ที่เดิม มีโอกาศที่จะก้าวหน้าไปอีกหรือไม่  และที่ใหม่  มีโอกาศก้าวหน้าแค่ไหน

เป็นผม เลือกงานที่มีเวลาให้ครอบครัวดีกว่าครับ  งานที่รักอาจจะไม่เหมาะกับครอบครัวเราก็เป็นได้ครับ


>>>ตัวผมจบศิลป์.....อยากทำงานออกแบบทั่วไป ร้านโฆษณาทั่วไป แต่ไม่มั่นคง  เป็นลูกจ้าง เค้าไป ตลอด ไม่รู้จะมีโอกาศก้าวหน้าแค่ไหน


สุดท้าย งานที่รักมันหายากและไม่มีโอกาศที่จะก้าวหน้า  ผมมุ่งที่จะหางาน ที่มีเวลาให้ครอบครัว ก้าวหน้าในอาชีพและมั่นคง
ตอนนี้ก็เป็นครู เรียบร้อย มั่นคง มีสวัสดิการให้พ่อแม่  มีเวลาให้เมียและลูก วันหยุด ตรงกัน  ไปไหน มาไหนก็ สบาย ,,,,,

เลือกเพื่อนคนที่คุณรักดีกว่าครับ

งานที่มั่นคง ทำได้จนอายุ 60 รึป่าวละครับ

งานสายการบิน พอคุณอายุ 35+ เค้าจะเริ่มผลักดันคุณออกแล้วละครับ

ผมขอแชร์นะครับ ผมก็เคยทำมาทั้ง2แบบแล้ว แต่ถ้าได้ทำงานที่เรารักแล้วไม่มีเวลาให้ครอบครัวนี้ยากจะทำใจนะครับ
ผมเคยทำงานเข้ากะก็จะมีเวลาไม่ตรงกัน บางทีออกกะมาก็ไม่มีเวลาเล่นกับลูกเพราะเราต้องนอนเอาแรงตอนกลางวัน
เพื่อจะไปทำงานตอนเย็น และเวลาทำงานถึงเป็นงานที่เราชอบเราก็จะคิดถึงครอบครัวอยู่ตลอดเวลาและคอยแต่อิจฉาคนอื่น
ที่เค้าได้เล่นกับลูกอยู่กับแฟน เท่าที่ผมอ่านมางานปัจจุบันของคุณเองก็ดีอยู่แล้วหนิครับ ผมว่าทำงานอะไรก็ได้ถ้าเรามีความสุข
กับงานและเพื่อนร่วมงานผมว่ามันดีกว่างานที่เราชอบแต่อยู่แล้วไม่มีความสุขนะครับ แต่ก็สุดแล้วแต่ตัวเราเองครับ...
ปัจจุบันผมได้ทำงานอยู่ที่เดียวกันกับแฟน มาก็มาด้วยกันกลับก็กลับพร้อมกัน และที่สำคัญได้มีเวลาเล่นกับลูกด้วยนี่สิสำคัญ..

ความคิดส่วนตัวผมนะครับ ผมเองทำงานอย่างเดียวมีชีวิตอยู่ไม่ได้ครับ งานเป็นแค่ 1 ใน 3 ของชีวิตครับ ที่เหลือคือ สังคมเพื่อนฝูงและครอบครัว อยากให้พยายามสร้างสมดุลชีวิตแบบนีีครับ ถ้างานใดก้อตามทำให้คุณมีสมดุลชีวิตแบบนีีได้ ผมว่างานนั้นๆ ทำให้เรามีความสุขมากที่สุดครับ งานเป็นกะหรืองานประจำก้อได้ครับ ถ้าคุณแบ่งเวลามันได้ชีวิตก้อจะสมดุลเองครับ สู้ๆ

เลือกเวลาให้ครอบครัวดีกว่า จะไม่มีเวลาให้เค้า

อ่านทุกข้อความแล้วรู้สึกอบอุ่นดีจังเลยครับ รักES GROUP

ทำที่ทำอยู่ผมว่าokนะ. มีเวลาเป็นส่วนเยอะกว่า.

เลือกงานที่ทำปัจจุบันเถอะครับ เลือกเอาเงินเยอะไว้ก่อนดีกว่า เงินน้อยไม่พอกินหรอก งานดีหายาก วันหยุดเยอะ

อะไรที่เราทำด้วยความรัก มันจะอกมาดีเสมอครับ

ถ้าทำงานที่เรารัก ก็เหมือนกับว่า เราไม่ได้ทำงาน เพราะเราจะเพลินไปกับมัน
เหมือนกับที่เราแต่งรถนี่แหละ ไม่เคยเหนื่อยสักครั้ง(แต่งรถนะ ไม่ใช่ซ่อมรถ)

ผมเลือกงานที่ดี ส่วนงานที่รักค่อยหาโอกาสทำ

งานที่เรารักสิครับ