thammarong007 พิมพ์ว่า: |
ฉันไปได้...
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จไปทรงงานยังพื้นที่จริง ซึ่งเกือบ ๑๐๐ % เป็นที่ทุรกันดาร บางแห่งข้าราชการยังไม่เคยไปหรือไม่กล้าไปเพราะกลัวอันตรายด้วยซ้ำ หรือถ้าวันไหนอากาศไม่ดี หากเป็นผู้ใหญ่ไปดูงาน ฝนมาก็เลื่อนหรือยกเลิก แต่สำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ไม่มีคำว่า "ยกเลิก" เพราะอากาศไม่ดี แถมยังเสด็จออกนอกเส้นทางเป็นประจำ ถ้าทีมถวายความปลอดภัยกราบบังคมทูลว่า “เสด็จไม่ได้ ไม่มีถนนตัดผ่านพระพุทธเจ้าข้า” พระองค์ท่านจะรับสั่งกลับมาทุกครั้งว่า... “ฉันไปได้” ทั้งที่หลายครั้งต้องทรงพระราชดำเนินปีนป่ายไปบนภูเขา หรือทรงพระดำเนินไต่ลงไปในหุบเหว ที่เต็มไปด้วยโคลนตม ปลิง และทาก จนค่ำมืดดึกดื่น มีท่านพระองค์เดียวที่ดึงทากออกจากพระบาทได้ สิ่งเหล่านี้ถือเป็นเรื่องเล็กสำหรับในหลวง หลายครั้งสมเด็จพระเทพฯ ตามเสด็จฯ ด้วย คืนหนึ่งผมได้ร่วมโต๊ะเสวย หลังจากที่พระองค์ท่านเสด็จเยี่ยมราษฎรในพื้นที่ทุรกันดารแห่งหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พระราชกระแสรับสั่งที่ยังก้องอยู่ในหูของผมจนถึงทุกวันนี้คือ “ที่เขายากจนต้องมาทำมาหากินในพื้นที่แห้งแล้งเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะมา แต่เพราะเขาไม่มีที่อื่นจะไป ที่ฉันช่วยเขา ไม่ใช่ว่าจะช่วยตลอดไป แต่ช่วยเพื่อให้เขาได้มีโอกาสช่วยตัวเองต่อไป” สวัสดิ์ วัฒนายากร อธิบดีกรมชลประทาน / องคมนตรี ผมอยากจะบอกทุกท่านว่าภาพเหล่านี้ยังคงติดตรึงอยู่ในทุกความทรงจำของผม ตั้งแต่ผมเกิดมาและจำความได้ เพราะผมมีบุญที่ได้เกิดมาและทันสมัยที่ในหลวงท่านเสด็จพระราชดำเนินไปเยี่ยมเยือนประชาชนในถิ่นธุรกันดาร ห่างไกลความเจริญ ซึ่งไม่มีนักการเมืองหน้าไหนทำได้ "แล้วทำไมผมต้องรักใคร มากกว่าในหลวงของผม" |
ไปที่: |