ตอนเย็นกลับจากเชียงกง กะจะไปรับแฟนแถวอ่อนนุชเลยบึ่งรถกลับมา พอเลี้ยวซ้ายเข้าแยกประเวศก็จะมีไฟแดงตรงแยก พอไฟเขียวก็ขับผ่านไปปรากฏว่าจากเคยวิ่งได้ 2 เลนส์ตอนนี้วิ่งได้แค่เลนส์เดียวซ้ายสุดเพราะกำลังจะเริ่มทำถนน ก็ชิดซ้ายขับตามคันหน้าไปพอขับผ่านปั๊มแก๊สไปแค่ 20 เมตรรถก็ติด ปรากฏว่ารถบรรทุกเลี้ยวออกจากซอยด้านหน้ามันบรรทุกมาสูงไปติดสายไฟปากซอย กลายเป็นว่าทำให้รถติดอยู่ประมาณซัก 20 นาที
      และใน 20 นาทีนั้นแหละ ความซวยของผมก็มาเยือน เพราะรถติดเมื่อไหร่ก็จะเห็นภาพมอไซด์เลื้อยไปเลื้อยมา ผมก็กลัวเค้าจะไปกันไม่ได้เลยขับชิดคันหน้าให้ เพื่อเปิดทางซ้ายสุดให้เค้าวิ่ง คันแรกๆที่เห็นเราเปิดทางให้ เค้าก็ก้มหัวขอบคุณกันหงึกๆ
    และแล้วก็มี แฟนท่อมคันนึงวิ่งมา เป็นลักษณะมีกระเป๋าข้างเป็นแขกขาวขับ ทางมันแคบเกินไป มันคงไม่ไปแน่ๆ
   ผิดคาดครับ โอ้วแม่เจ้ามันจะไป ซึ่งตอนแรกมันมาทางขวามือผมแล้วมันก็มุดกลับมาซ้ายสุดเพื่อเลี้ยวขวา ผมได้ยินเสียงดังกึกๆๆ รถผมขยับนิดหน่อย ผมก็คิดว่าน่าจะเป็นกระเป๋าข้างมอรืไซด์มั๊ง คิดในใจว่านิดหน่อยไม่เป็นไรหรอกอย่างมากก็แค่มีรอยเบียด
แต่พอมาจอดรถดู อื้อหืออออออออออออออออ มุมซ้ายกันชนหลังโดนบรรไดมอไซด์ขุดลึกเข้าไปหลายจุดเลย แล้วก็มีตีแตกออกมาด้วย ประมาณ 2 ตารางนิ้ว 55555
  รถเราๆก็อยากให้มันขับดีสีสวย ดูหล่อดูเนี๊ยบครับ ผมว่าคิดคล้ายกันทุกคนแหละ แต่สุดท้ายมันก้เป้นแค่ภาหนะที่พาเราจากที่หนึ่งไปสู่อีกที่หนึ่ง  ก็อย่าถึงกับว่า รถเป็นอะไรนิดหน่อยก็ไปทุกข์ไปอินกับมันมาก เหมือนเพลงนี้คร้าบบบบบบบบบบบบบบ

ผมก้เคยโดนครับ ล่อซะกะจกข้าง หมุนไปด้านหน้าเลย

ปลอบใจตัวเองใช่ม๊าา ตัวเอง

แต่ผมทำใจไม่ได้อ่ะค้าบ 

เห็นรถเป็นรอยแล้วน้ำตาแทบไหล  รถใคร  ใครก้รัก