จากที่อ่านมาควรปฏิบัติดังนี้
1. ปรับระยะนั่งไกล้ไกลก่อนเป็นอันดับแรก โดยไห้ขาเหยียบคันเร่งพอดี สามารถขยับเท้ามาเหยียบเบรคได้ง่ายและรวดเร็ว และระยะห่างนี้ต้องไม่ทำไห้เข่าและสะโผกงอมากนัก
2.การปรับความเอียงของเบาะพิงหลัง ความเอียงของเบาะควรอยู่ไนระดับที่เมื่อขับรถแล้ว ไม่มีความรู้สึกว่าต้องไช้แรงไนการยกคอขึ้นตั้งตรงหรืออยู่ไนท่านั่งหลังตรง
3. การปรังเอียงของเบาะนั่ง ควรปรับเบาะด้านหน้าสูงพอที่จะรับนำ้ำหนักขาได้ โดยที่ขาไม่ลอยออกจากเบาะ และเมื่อขับรถและมีการกดคันเร่งค้างนานๆ ด้านหน้าของเบาะต้องไม่กดหลังเข่า
4. ถ้าเบาะเตี้ยจะทำไห้ต้องปรับเบาะรถห่างจากพวงมาลัยมากขึ้นส่งผลต่อการงอของหลัง ส่วนการปรับเบาะรถไห้สูงขึ้นจะมีผลทำไห้ท่านั่งขับรถคล้ายกับการนั่งเก้าอี้มากขึ้ น
5.ปรับมุมของพวงมาลัย จะขึ้นอยู่กับการปรับเบาะต่างๆ ปรับทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจึงปรังพวงมาลัย ปรับพวงมาลัยสุดแล้วยังรู้สึกไม่พอดี ต้องปรับไหม่จาดข้อ1 ถึง4 อีกครั้ง ระยะและระดับที่เหมาะสมคือระยะที่เมื่อวางมือสามารถหมุ่นพวงมาลัยได้คล่อง ไม่ติดขัดหรือมีความรู้สึกว่าต้องเอื้อม ขณะเดียวกันกล้ามเนื้อบ่าและไหล่ต้องไม่เกร็งตัว
6.การปรับพวงมาลัยเข้าไกล้หรือไกล จะช่วยไห้เราสามารถจับพวงมาลัยได้ถนัดขึ้น
7. ปรับกระจกส่องข้างและหลัง เมื่อนั่งโดยไม่ขยับศรีษะหรือโยกตัว เราสามารถมองเห็นไนจุดที่เราต้องการได้ หากการมองยังมีจุดบอดแสดงว่าอาจต้องไช้อุปกรณ์เสริม เพื่อไห้เห็นได้ครอบคลุมแต่อาจมีผลเรื่องระยะบ้างเพราะยังไม่ชิน

หลักการที่กล่าวมานี้ ต้องปรับเมื่อจอดนิ่ง และหากต้องขับรถเป็นเวลานานๆควรหยุดพักบ่อยๆเพื่อไห้กล้ามเนื้อผ่อนคลาย

[b]ข้อมูลจาก www.doctor.or.th/node/1190

ดีคับผมขับวันละ100โลปวดเมื่อยทุกวัน

ปวดหลังมากๆ ก็ต้องไปนวดหลังแล้วละครับ ป่ะ นวดๆ อบๆ อาบๆ

ขอบคุณคับ

ขอบคุณมากครับ

เปนประโยช ขอบคุณครับ