วันสงกรานต์กลับบ้านที่ศรีสะเกษเขตหอมกระเทียมและทหารเขมรยิงปืน ก่อนเดินทางไกลธรรมดาต้องเช็ครถให้พร้อม หม้อน้ำ...เคลียร์ น้ำปัดกระจก....เคลียร์ เบรค....เคลียร์ ลมยาง.....เคลียร์ ค่าน้ำมัน...........???(เดี๋ยวกลับมาเคลียร์..กู้แขกกลับบ้านก่อน) เช็คทุกสิ่งไม่ลืมไรนะก็ออกเดินทางถึงรังสิตรถติดเป็นทะเลสีแดง มาพร้อมกับอาการปวดท้องอึอย่างรุนแรงและเฉียบพลัน(ลืมเช็ค) มองซ้ายมองขวาอยู่เลนขวาสุดเลย พยายามทำหน้าปกติไม่ให้ทุกคนบนรถตื่นตระหนกกับสถานการณ์ฉุกเฉิน เปิดแอร์เย็นฉ่ำแต่เหงื่อไหลย้อย ขับไปปล่อยสารกัมมันตรังสีเป็นระยะไร้หนทางอพยพ หลายคนบนรถเริ่มระแคะระคายกับกลิ่นมาดามมองหน้าโทษกันในใจด้วยสายตาเลิ่กลั่ก มึงรึเปล่า มึงนั่นแหละนี่ไม่ใช่กลิ่นประจำตูดกูซะหน่อย จนปริมาณมลพิษเกินระดับความอดทนหลังรถตะโกนด้วยความแค้น "ใครตดวะ?..แม่มกลิ่นยังกะยัดศพท้ายรถ กูทนดมมานานแบบให้โอกาสแต่เสือกไม่สำนึกปล่อยไม่หยุด ไม่ไหวแล้วโว้ยยย!!" เราสะดุ้งเฮือกด้วยอาการพิรุธเล็กๆเรื่องแดงแล้วทำไงดี? เฉยไว้ยังไม่จนด้วยหลักฐานแกล้งมีสมาธิกับการขับรถอำพรางคดีแล้วเงี่ยหูตามสถานการณ์ไปก่อน "น้องพลอยรึเปล่า?" นั่น...มันเล็งเด็กก่อนเลย ถือเป็นความรู้ จำไว้ถ้าได้กลิ่นตดในสถานที่ที่มีเด็ก ให้รีบโทษเด็กก่อนเป็นประเพณีปฏิบัติ ภาวนาในใจให้น้องพลอยก็เสือกตดในช่วงเดียวกันแล้วยอมรับส่วนของเราไปด้วย ....”กลิ่นแข็งกร้าวแบบนี้ไม่น่าเป็นตดเด็กนะ” พลเมืองดีแย้ง มึงจะแย้งทำไมวะ? มึงนี่ก็ช่างแยกแยะกลิ่นเนาะ จำแนกด้วยว่ากลิ่นไหนของใคร ห่าลาก!!! ......"เปล่า" อีพลอยก็ปฏิเสธเสียงแข็งหัวใจเรากลับไปที่ตาตุ่มอีกครั้ง "พ่อมึงใช่มั้ย?....." พ่อนั่งข้างเราถ้าแกปฏิเสธเราเป็นรายต่อไปแน่ๆ มีลุ้นเพราะแกเป็นคนตดทั้งวันอยู่แล้ว ....."เปล่า..." จบกันชีวิตนี้ พ่อที่เคยเพียรตดเช้ากลางวันเย็นกลับฟอร์มตกสงบตูดขึ้นมาดื้อๆ เหงื่อไหลรินอีกครั้งคิดหาคำตอบ........"ตุ๊กรึเปล่า?..." โอ๊ยย...คำถามพิชิตมาร....มาถึงเราจนได้ความรู้สึกเหมือนอาจารย์ค้นเจอสูตรเลขในกระเป๋ากางเกงระหว่างสอบไล่ เอาไงดี.....1.ปฏิเสธเสียงแข็งเหมือนผู้ต้องสงสัยคนอื่น ถ้าเราปฏิเสธก็กลายเป็นว่ายายเราตดเพราะเหลือแกเป็นผู้ต้องสงสัยรายสุดท้าย มันจะเป็นการรังแกคนแก่ ชื่อเสียงที่ยายสั่งสมมานานต้องพังพะงาบเพราะตดหลานรึ? ต้องกลายเป็นหลานเนรคุณชั่วช้าทำกับยายให้ตายทั้งเป็น หรือจะ2.ยอมรับอย่างลูกผู้ชายไปเลยว่า "มันเป็นตดของผมแต่เพียงผู้เดียวครับ พยายามปิดทางออกอย่างสุดความสามารถแล้วแต่ต้องยอมรับว่าสึนามิ 8 ริกเตอร์หนนี้รุนแรงจริงไรจริง" แต่นั่นก็จะเป็นการเสียฟอร์มอับอายหายเท่จบกันชีวิตขี้แอ็คอย่างเรารอดตัวมาได้ตลอดกับเรื่องตดไม่รับ จะมาตกม้าตายที่นี่รึเนี่ย?.....”น้องพลอยแหละ เห็นบ่นว่าปวดขี้นี่นา..” โยนกลับไปให้เด็กแบบแมนๆไปเลยรอดแล้วเรา....”เปล่านะ น้องพลอยไม่ได้ตด”.....อ้าว..Eนี่ ยอมๆไปก็จบละจะมาซื่อสัตย์ไรวันนี้วะปกติเห็นโกหกเป็นไฟ ในที่สุดเราจำนนด้วยหลักฐานต้องออกมาแถลงข่าวยอมรับอย่างเปิดเผยก่อนจะมีการตรวจ DNA โอเค ตดก็ตดครับ ก็ปวดขี้อ่ะกั๊บมันก็ต้องตดบ้างไรบ้างนุสนุง(ทำปากโน้สอุดมตรงคำว่านุสนุง) ความจริงได้ถูกเปิดเผยเรากลายเป็นเชลยสังคมทุกคนต่างเหยียดหยันดูหมิ่นดูแคลนพยายามจะรุมประชาทัณฑ์ขณะทำแผนฯกระหน่ำหมัดเท้าเข่าศอกประเคนถึงปลายคางและหางคิ้วขวา มองออกไปรอบๆรถก็ติดอยู่เลนขวาอีกจะออกซ้ายก็คงโดนด่าบีบแตรไล่ให้อับอาย ขี้ก็ปวดกดดันจนตุงตุ่งตุ้งเต็มก้นเตรียมเอ่อล้นเป็นโคลนถล่ม แล้วก็จริงๆด้วยเสียงแตรกระหน่ำเข้ามาเป็นเฮอริเคนไซปรัส “ขอโทษครับพวกคุณคงไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นภายในรถคันนี้ ถ้าพวกคุณรู้สักนิดพวกคุณจะไม่ทำแบบนี้แน่” อยากจะเขียนป้ายชูออกนอกรถ “ ขออภัย...คนขับปวดขี้รุนแรงจำเป็นต้องเข้าสุขาโดยด่วน โปรดเห็นใจและให้ทาง!! ......ไม่งั้นกูจะขี้ใส่ถุงแล้วปาใส่รถมึงเหมือนบ้านนักการเมือง!!!” ในที่สุดก็ฝ่าฟันอุปสรรคนานัปคันออกมาคู่ขนานเห็นปั๊มเชลล์ที่รักอยู่ลิบๆ เชลล์กูรักมึงว่ะ 555 เข้าไปจอดอย่างรวดเร็วก่อนที่อะไรต่อมิอะไรจะถาโถมโหมกระหน่ำ วิ่งผลัดร้อยเมตรชายหายเข้าไปในห้องน้ำ เปิดประตู้ห้องป๊าบบ....อื้อหือ.....ฝูงเอเลี่ยนมฤตยู!!!....เสนอหน้ากันสลอนเชียวเรียงลำดับใหญ่ไปหาเล็กตามหลักคณิตศาสตร์ ไปห้องต่อไป.....อื้อหือ....อันนี้เล็กไปหาใหญ่สินะ........ท่าจะหลายคนช่วยกันก่อเจดีย์วันสงกรานต์ ห้องที่สามเปิดเข้าไปมีป้าย”ชักโครกเสียกรุณาย้อนกลับไปใช้ห้องที่ผ่านมา” (คิดในใจถ้าสองห้องนั้นมันน่าใช้กูจะแบกหน้ามาพึ่งมึงเรอะ??)......อืมมๆๆๆๆ......ทำท่าครุ่นคิด.....
1. ย้อนกลับไปห้องที่ผ่านมาตามคำแนะนำ เลือกเอาระหว่างเล็กไปหาใหญ่กับใหญ่ไปหาเล็ก
2. เสี่ยงเข้าห้องที่เสียคิดในแง่ดีอาจเป็นป้ายลวงเพื่อสงวนไว้สำหรับเจ้าของปั๊มเท่านั้น ถ้าราดไม่ลงก็เรียงลำดับไปอีกห้องแล้วกัน
3. ไปหาปั๊มเอาข้างหน้า........แต่อาจขี้แตกคารถ
เวลาคิดมีไม่มากนักต้องตัดสินใจเลือกข้อ 2. ปิดประตูบรรจงนั่งลงที่ตรงโถแค่ราดไม่ลงอย่างน้อยเดินออกไปไม่มีพิรุธคงไม่มีใครรู้หรอกว่าเป็นชะเวดากองของเรา......โครมมม!!! ...........โถพังครืนต่อหน้าต่อตูด มันไม่ได้ราดไม่ลง แต่มันแตกนี่หว่า 5555 เสียงดังยังกะสิบล้อซัดตอม่อป่านนี้ รปภ.วิ่งตาลีตาเหลือกแล้วมั้ง รีบเลย......วิ่งกลับไปทำทีออกมาจากห้องที่สองพอยามมาเราก็เสนอหน้าออกมาตีแบ๊ว “เกิดไรขึ้นหราคัฟ?” ยามบอกได้ยินเสียงดังออกมาจากส้วมเราก็เข้าไปดูพร้อมกับยามแบบแบ๊วสุดๆ (รอดแล้วล่ะ) ชะโงกหน้าเข้าไปดู(ทั้งที่รู้สภาพอยู่แล้ว) “โอ้โห!!...โถแตกคัฟฟ”....พูดเสร็จก็พยายามตัดบท “ผมไปล่ะนะ” เดินไปสามก้าวยามตะโกนไล่หลัง “เดี๋ยวก่อน” .....ภาพดอลลี่มาที่ด้านหน้าเราซูมเห็นเม็ดเหงื่อสายตาลุ้นซาวนด์ตื่นเต้น......................”คุณลืมกางเกงไว้แน่ะ”.............อ้าวว.......shipหาย เนียนมาตั้งนานรู้เลยว่าเป็นฝีมือกู “เอ่อ....คือเวลาขี้ผมชอบถอดกางเกงไว้อีกห้องอ่ะคัฟฟ....ติดนิสัยน่ะ”........................ไม่ทันแล้วววว!!!! .........

เห็นภาพเลยครับ

มีเรื่องมาให้ ฮาตลอดเลยเจ้านี้ +1Like

ข้อความของคุณยาววมากกกก(จนไม่อยากอ่าน)
แต่พออ่านเริ่มเรื่องกลับหยุดไม่อยุ่
เหล่าเรื่องได้สนุกมากเห็นภาพด้วย




ปล.ตกลงวันนั้น -ี้ สุดสายไหมคับกับ shell

... หายไปนานเลยนะครัฟ ทำตัวเป็นนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องดัง

ที่กว่าจะออกมาให้อ่านก็ ครึ่งปีเล่มนุง 55555 รู้มั๊ยคนติดตามอ่านอยู่ อ่อ


เห็นว่ารถชนกะเจ๊ท่านนึงรูดตั้งแต่หน้ายันบั้นท้ายดินระเบิด ศัลยกรรมมาเสร็จแล้วรึครัฟ ...

ขำดีครับ เล่าเรื่องได้อารมมาก สนุกดี น่าจะมี เดี่ยวไมค์โครโฟน สักชุดน่ะครับ คุณ ตุ๊ก

หายไปนานเลยนะครับ ติดตามผลงานอยู่ตลอด ยังฮาเหมือนเดิม

ชอบๆครับ

ตอนจบฮาได้อีก ขอบคุณครับ

กร๊ากกกกก ฮาสาดดดอ่ะคับบบ สวดยอดจิงๆ วีรกรรม

ว่าแต่สรุปขรี้ที่ไหนอ่ะคับเนี่ย ยังไม่มีบทสรุปเลย

ปล. ย่อหน้าบ้างก็ได้เน้อ อ่านผิดบรรทัดหลายทีเลยคัฟ

ฮามากเลยครับ สุดยอดจริงๆ

สวด ยวด เลย

ฮาเหมือนเดิม

ผมเป็นหนึ่งคนที่ติดตามผลงานอยู่คับ

เรื่องราวเค้าฮามาก

ขอเป็นอีกเสียงครับที่ติดตามตอนต่อไป ^^