..

..

รถมาเซราตี ที่พระองค์พีระทรงขับครั้งแรกเมื่อ ๙ กันยายน ๑๙๓๖

สืบเนื่องจากในช่วงปลายปี ๑๙๓๖ ภายหลังจากการแข่งที่ เบลฟัสต์ ไอร์แลนด์เหนือ ในรายการ Ulster Tourist Trophy เมื่อ ๕ กันยายน ๑๙๓๖

พระองค์พีระทรงใช้รถยนต์ บีเอ็มดับเบิลยู ในการแข่งขันครั้งนี้ถือเป็นการขับให้ทีมเป็นครั้งแรก (เฉพาะกิจและด้วยความจำเป็น)

และทรงได้อันดับที่ ๗ ได้คะแนนเพิ่มอีก ๒ คะแนน ,รวมคะแนนสะสมเป็น ๖๒ แต้ม

ซึ่งผลการแข่งขันในสนามนี้ทำให้การชิง "ดาราทอง" มีความเข้มข้นยิ่งขึ้น

เพราะ จบสนามแต้มสะสมนั้น มีคะแนนเท่ากันสองท่าน คือ พระองค์พีระและซีแมน ซึ่งได้ ๖๒ แต้มเท่ากันและเหลือรายการแข่งอีกเพียงสามสนามเท่านั้น

๒๖ กันยายน   Phonenix Park Handicap ที่ ดับลิน ไอร์แลนด์

๓ ตุลาคม   Doning Grand Prix  ที่ สวนดอนิ่งตัน อังกฤษ

๑๗ ตุลาคม Mountain Championship ที่ บรูกแลนด์ส อังกฤษ



และเหตุผลที่สำคัญอีกอย่างคือ รถ อี.อาร์.เอ ทั้งสองคันเสียหายพอสมควร

รอมิวลุสเสียหายที่เปสคารา ที่อิตาลี เมื่อ ๑๕ สิงหาคม กว่าจะซ่อมเสร็จคงราวกลางเดือน ตุลาคม

รีมุสนั้นก็อาการไม่ดีนักทั้งที่่เบอร์นและที่นอดิงตัน



ดังนั้นเองพระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ ในฐานะผู้จัดการทีมคอหนูขาว ทรงคิดหาหนทางที่จะสามารถทำให้พระองค์พีระ สามารถที่จะลงแข่งให้ได้ในสนามต่อไป

พระองค์จุลฯ ก็ทรงนึกถึงคำพูดของนักแข่งฝรั่งเศสท่านหนึ่งคือ ชิรอง เมื่อครั้งที่พระองค์ทรงพบที่เมืองเบอร์น

"ถ้าจะให้พระองค์พีระขับรถเบาได้ดียิ่งกว่าที่ทรงทำได้อยู่แล้วนั้น ก็ต้องมีหนทางที่จะให้อีกโอกาสขับรถใหญ่ขนาดกรอง พรีส์บ้าง เช่น ขนาดราว ๓๐๐๐ ซีซี

ถ้าพระองค์พีระทรงคุ้นกับการขับรถที่มีกำลังสูงขึ้นและเร็วกว่่า เมื่อกลับมาขับรถขนาดเบาแบบเดิม (ERA รอมิวลุส,ลิมุส : ๑๕๐๐ ซีซี) จะทรงมีความรูสึกว่าง่ายขึ้นและขับดีขึ้น"

และช่วงจังหวะนั้นเองเสมือน เทพีแห่งโชคอยู่กับทั้งสองพระองค์และทีมคอหนูขาว

ด้วยเหตุที่ว่ามีเศรษฐีหนุ่มอเมริกันชือ สเตรต ( Straight ) ได้บอกขายรถ มาเซราตี ขนาด ๓๐๐๐ ซีซี

ซึ่งเป็นรถที่ดีและเร็วพอใช้ แต่คงจะเป็นรองรถขนาดใหญ่ที่มาจากเยอรมันและอิตาลี อย่างไมต้องสงสัย


พระองคฺจุลจะทรงให้พระองค์พีระทรงใช้ มาเซราตี คันนี้เป็นรถฝึกหัด และจะนำเข้าแข่งระหว่างรถใหญ่เก่าๆ ในอังกฤษกับไอร์แลนด์ได้อีกทั้งราคาที่ขายก็ย่อมเยาว์

พระองค์จุลก็ทรงซื้อรถคันนี้เอาไว้ เมื่อ ๗ กันยายน ๑๙๓๖

๙ กันยายน ๑๙๓๖ พระองค์พีระทรงทดลองขับที่บรู๊คแลนด์ ทรงพอใจเป็นอันมาก

สีเดิมของคันนี้คือสีดำ พระองค์จุลจึงจัดแจงให้เปลี่ยนสีเป็นสีเดียวกับ รอมิวลุส และ ริมุส

วันที่ ๒๖ กันยายน   Phonenix Park Handicap ที่ ดับลิน ไอร์แลนด์ ทรงเข้าเป็นอันดับที่ ๒

ซึ่งสนามนี้พระองค์ทรงขับรถขนาดใหญ่เป็นครั้งแรก ผลงานของพระองค์นั้นได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก

อีก ทั้งยังได้รับ รางวัลดาราเงิน ของสมาคมแข่งรถแห่งไอริช เพื่อเป็นเกียรติยศ ที่ทรงเป็นนักขับคนแรกที่แล่นรอบสังเวียนดับลินได้เร็วเกิน ๑๐๐ ไมล์ต่อชั่วโมง



หนังสือพิมพ์ ต่างๆ เสนอข่าวอย่างยิ่งใหญ่

โอโต้คาร์ 

"แม้ฟิวรีย์จะ ได้ชนะที่ ๑ ก็ดี พระองค์พีระเป็นผู้ที่ไก้รับเกียรติศักดิ์มากที่สุดและคนโดยมากใคร่ จะให้พระองค์พีระ ผู้ที่ขับเร็วถึงเพียงนั้นได้ชนะที่ ๑ พระองค์ทรงขับเต็มระยะทาง (๔๗ รอบ ราว ๒๐๐ ไมล์ ) และทรงขับมาเซราตีขนาด ๓๐๐๐ ซีซี อย่างทำนองอาจารย์"



ไลท์คาร์

“ ไม่ต้องสงสัยเลย ไม่มีใครขับดีประณีตเท่าพระองค์พีระในวันนั้น ยิ่งตามหัวมุมหวัเลี้ยวด้วยแล้ว ไม่มีใครคล่องและกล้าไปเท่าพระองค์”


ไอริชไทม์ส

“ตามเคย การขับรถแข่งของพรองค์พีระเราจะหาข้อตำหนิมืได้เลย อย่างไรก็ดี พระองค์ทรงขับเร็วกว่าใครๆ ทั้งหมด แต่ก็ดูไม่เห็นมีใครเป้นนายของเครื่องจักรได้เท่าพระองค์”



การแข่งที่ฟินิกส์ในครั้งนี้ทำให้แต้มสะสมของพระองค์เพิ่มขึ้นอีก ๘ แต้ม

แต้มรวมสำหรับชิงดาราทองปี ๑๙๓๖ จึงเป็น ๗๐ แต้ม ส่วนซีแมนยังคงเดิมคือ ๖๒ แต้ม



 

ข้อมูลจาก หนังสือดาราทอง




วันนี้อันดับของพรองค์พีระขึ้นมาที่ ๓๘ ครับ

15 กรกฎาคม พ.ศ. 2457

วันพระราชสมภพ พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าพีรพงศ์ภาณุเดช หรือที่คนทั่วโลกรู้จักกันในนาม "พ. พีระ" ราชานักแข่งรถผู้ยิ่งยง แชมป์กรังปรีซ์ 3 ปี

ซ้อนระหว่างปี 2479-2481 ทรงเป็นพระโอรสในในจอมพล สมเด็จฯ เจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงศ์ กรมพระยาภาณุพันธุวงศ์วรเดช กับ หม่อมเล็ก ยง

ใจยุทธ ประสูติ ณ วังบูรพาภิรมย์ หลังจากที่พระมารดาก็ถึงแก่กรรมเมื่อพระองค์พีระฯ มีระชันษาได้สี่ปี พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว

รัชกาลที่ 7 ซึ่งมีศักดิ์เป็นพระเชษฐา ทรงเมตตารับเข้ามาอยู่ในความอุปการะอย่างใกล้ชิด ทรงเข้าศึกษาที่โรงเรียนเทพศิรินทร์ จนกระทั่งพระชันษา

ได้ 13 ปี ก็ทรงไปศึกษาต่อที่โรงเรียนอีตัน ประเทศอังกฤษ ที่นี่พระองค์ได้ทรงพบกับ พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระญาติที่มีพระ

ชันษาแก่กว่าถึงเจ็ดปี ผู้มีบทบาทอย่างสูงในการก้าวสู่ความเป็นนักแข่งรถของพระองค์พีระฯ ในเวลาต่อมา ในระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่นี่ พระบิดาของ

พระองค์ก็เสด็จทิวงคตในปี 2472 อีกสามปีต่อมาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองในสยาม สิ้นสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ พระองค์เจ้าจุลฯ จึง

ทรงรับอุปการะพระองค์แทน พระองค์พีระฯ ทรงเป็นนักสู้ผู้มุ่งมั่น ชอบเอาชนะ ทรงเล่นกีฬาได้ทุกประเภท อีทั้งยังทรงมีความสามารถทางศิลปะด้วย

จุดเริ่มต้นของนักแข่งรถก็คือ พระองค์ทรงขับรถยนต์พาพระองค์เจ้าจุลฯ เสด็จไปยังที่ต่าง ๆ ทรงขับรถยนต์ได้คล่องแคล่วรวดเร็วและปลอดภัย เมื่อ

พระชันษาครบ 19 ปี พระองค์จุลฯ จึงทรงซื้อรถสปอร์ตเอ็มจี (MG) ประทานให้เป็นของขวัญ องค์จุลฯ และพระองค์พีระฯ ทรงโปรดกีฬาแข่งรถ

ในช่วงฤดูกาลแข่งรถในยุโรป ทั้งสองพระองค์มักหาโอกาสไปชมอยู่เสมอ ๆ โดยเฉพาะพระองค์พีระฯ มักจะปรารภอยู่เนือง ๆ ว่าอยากมีโอกาสลง

สนามแข่งขันด้วย ในที่สุดเมื่อต้นฤดูกาลแข่งรถเดือนมีนาคม 2477 พระองค์จุลฯ ก็ตัดสินใจตั้งคอกรถแข่ง "หนูขาว" (White Mouse Racing)

ตามพระนาม "หนู" ของพระองค์ แล้วนำรถ "ไรลีย์" (Riley Imp) มาแต่งเป็นรถแข่ง ทาสีฟ้า พร้อมส่งพระองค์พีระฯ ลงสนามแข่งในนาม "พ. พี

ระ" (B.Bira) ทรงเริ่มแข่งรถครั้งแรกในสนามแข่งบรู๊กแลนด์ส ปรากฏว่านักแข่งหน้าใหม่เข้าเส้นชัยเป็นอันดับที่ 8 เพราะเป็นรถที่ล้าสมัย สมรรถนะ

ไม่อาจเทียบกับรถแข่งจริง ๆ ได้ แต่ละครั้งจึงได้อันดับไม่ดีไปกว่าที่ 5 ทั้ง ๆ ที่ฝีมือของพระองค์เริ่มเป็นที่กล่าวขวัญในหน้าหนังสือพิมพ์หลายฉบับ

ในระยะ นั้นแล้ว เมื่อพระชันษาครบ 21 ปี พระองค์จุลฯ ก็ทรงสั่งซื้อรถแข่งอังกฤษยี่ห้อ "อีอาร์เอ" (ERA) ขนาด 1,500 ซีซี. ซึ่งเป็นรถแข่ง

ขนาดเบา แต่แล่นได้ถึง 130 ไมล์/ชม. ประทานให้แก่พระองค์พีระฯ ทรงตั้งชื่อว่า "รอมิวลุส" (Romulus) จากนั้นวันที่ 20 กรกฎาคม 2478 "พ.

พีระ" ก็นำรถคันนี้พุ่งทะยานเข้าเส้นชัยเป็นอันดับที่ 2 ในการแข่งขันที่เมืองดิเอปป์ ฝรั่งเศส สร้างความตกตะลึงให้แก่คนดูรอบสนาม จากนั้นก็ได้

อันดับที่ 2 ในการแข่งขันที่กรุงเบิร์น ประเทศสวิตเซอร์แลนด์อีกครั้ง ในปี 2479 พระองค์จุลฯ ก็ได้ซื้อรถอีอาร์เอขนาดเดียวกันอีกคันให้พระองค์พี

ระฯ ชื่อว่า "รีมุส" (Remus) และในวันที่ 11 เมษายน 2479 ชื่อ "พ. พีระ" นักแข่งมือสมัครเล่น ก็ได้รับการจารึกลงในประวัติศาสตร์กีฬาแข่งรถ

โลก พร้อมกับธงไตรรงค์ได้โบกสะบัดอยู่บนยอดเสา ในฐานะคนไทยและคนเอเชียคนแรกที่สามารถคว้าชัยชนะในการแข่งขันรถนานาชาติใน

รายการ Circut de Monaco (MC) ได้สำเร็จ ในปี 2479 ทรงแข่งขันเก็บคะแนนได้สูงสุดและติดต่อกันถึงปี 2481 รวมสามปีซ้อน จนได้รางวัล

"โกลสตาร์แฮตทริก" หรือ "ดาราทองสามปีซ้อน" นับเป็นคนแรกที่ไม่ใช่ชาวอังกฤษ ทั้งยังทำคะแนนได้สูงสุดในรอบ 10 ปี มีผู้กล่าว่า พ. พีระมี

ความสามารถขับรถในทางโค้ง หากเป็นทางตรงรถคันที่เครื่องแรงกว่าอาจแซงท่านได้ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 พระองค์จุลฯ และพระองค์พีระฯ

ได้สมัครเป็น "โฮมการ์ด" หรือเจ้าหน้าที่อาสารักษาดินแดนของอังกฤษ พระองค์พีระฯ ทรงเลือกเป็นนักบิน หลังจากสงครามสงบ ทรงเข้าเป็นนักบิน

ของบริษัทเดินอากาศไทย แต่ทำได้ไม่นาน วิญญาณนักแข่งรถก็เรียกร้องให้กลับยุโรปอีกครั้ง ในปี 2497 ทรงนำรถ "มาเซเรตี" (Maserati) เข้า

เส้นชัยเป็นอันดับที่ 4 ในรายการกรังปรีซ์ที่ประเทศฝรั่งเศส (1954 French Grand Prix) ซึ่งเป็นฤดูการแข่งขันปีสุดท้าย พระองค์ก็หันหลังให้

อาชีพนักแข่งรถเมื่อมีพระชันษา 40 ปี กลับเมืองไทยมาตั้งบริษัทขายรถยนต์เฟียต (Fiat) แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ในปี 2511 ก็ได้ตั้งบริษัทพี

ระแอร์ แต่ก็ขาดทุน ในบั้นปลายชีวิตท่านหันมาใช้ชีวิตสันโดษ มักจะขับรถไปตามชนบท ศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของชาวนาชาวไร่ ต่อมาก็ทรงก่อ

ตั้งมูลนิธิ "ภาณุรังษี" ขึ้น เพื่อยกระดับความเป็นอยู่ของชาวนาชาวไร่ที่ยากจนให้ดีขึ้น ทำมาได้ 13 ปีก็ยังไม่สำเร็จเนื่องจากติดขัดเรื่องเงินทุน ท่าน

จึงตัดสินใจเดินทางไปอังกฤษเพื่อติดต่อหาแหล่งเงินทุนมาสนับสนุนมูลนิธิ แล้วในคืนวันคริสต์มาส วันที่ 24 ธันวาคม 2528 ท่านก็สิ้นชีวิตอย่าง

เดียวดายที่ชานชาลารถไฟใต้ดินในกรุงลอนดอน ด้วยโรคหัวใจวาย รวมอายุ 71 ปี ปิดฉากชีวิตเจ้าชายไทยผู้เคยก้าวสู่จุดสูงสุดในฐานะยอดนักแข่ง

รถระดับโลก เมื่อยามชีวิตล้มเหลวก็ไม่เคยปริปากขอความช่วยเหลือจากใคร แม้สังคมจะพากันหลงลืมท่าน หากแต่ยังคงมุ่งมันทำตามปณิธานที่จะ

ช่วยเหลือสังคมอย่างจริงจัง จวบจนลมหายใจสุดท้าย

แน่น จริง ๆ

ความรู้ครับ

สุดยอดความรู้เลยครับ 

เพื่อระลึกถึงครับผม 

...

...

...

...

...

Attached File :

Attached File :

Attached File :

Attached File :

Attached File :

ปิดตำนาน "หอเกียรติภูมิรภไฟ" ประวัติศาสตร์ที่จะสูญสลายของรถไฟไทย

หากนับย้อนหลังไปเมื่อ 20-30 ปีก่อน พื้นที่ของหอเกียรติภูมิรถไฟนี้ เดิมการรถไฟแห่งประเทศไทยก็เคยทำเป็นอาคาร 'พิพิธภัณฑ์รถไฟ' มาตั้งแต่ต้นแล้ว โดยภายในนั้นได้บรรจุรถไฟประวัติศาสตร์จำนวนมาก ทั้งหัวลากดีเซลรุ่นต่างๆ แหละหัวจักรรถไฟไอน้ำ ตลอดจนรถไฟพระที่นั่งของบุรพกษัตริย์ไทย หากแต่ในความเป็นจริงแล้ว พื้นที่ดังกล่าวกลับไม่ได้ถูกใช้ให้เกิดประโยชน์สักเท่าใดนัก
      
       จนกระทั่งภายหลัง การรถไฟแห่งประเทศไทยก็ได้น้อมเกล้าฯ ถวายที่ดินที่ตั้งอาคารนี้เพื่อพระราชทานให้กรุงเทพมหานครจัดทำเป็นสวนสาธารณะ ซึ่งรู้จักกันดีในนามของ 'สวนจตุจักร' นั่นเอง
      
       แต่ทว่าปัญหาก็คือ อาคารพิพิธภัณฑ์นั้น ทาง กทม.กลับไม่ได้รับอำนาจให้ดูแลด้วย เพราะยังถือเป็นกรรมสิทธิ์ของการรถไฟฯ อยู่ อาคารดังกล่าวจึงถูกปล่อยทิ้งรกร้างว่างเปล่าไร้ผู้สนใจ แถมยังมีโครงการที่รื้อถอนอาคารทิ้งอีกต่างหาก ด้วยเหตุนี้เอง พอปี 2533 ชมรมเรารักรถไฟ ซึ่งก่อตั้งโดย สรรพสิริ วิรยศิริ อดีตผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์ช่อง 9 จึงได้ทำเรื่องขอใช้พื้นที่ดังกล่าว จากการรถไฟฯ เพื่อสืบสานปณิธานเริ่มแรกที่ตั้งใจจะใช้พื้นที่นี้เพื่อบอกเล่าถึงประวัติศาสตร์รถไฟซึ่งมีมานานเกือบ 100 ปี


     
       “ความจริงแล้วเราอยากจะดูแลโดยใช้ชื่อพิพิธภัณฑ์รถไฟเหมือนอย่างเดิม แต่การรถไฟฯ ก็แจ้งมาว่าเราทำไม่ได้ เนื่องจากเราเป็นเอกชน และมันก็ไม่มีกฎระเบียบยอมรับด้วย คุณพ่อ (สรรพสิริ) ก็เลยบอกขอเฉพาะอาคารได้ไหม ระงับการรื้อไว้ชั่วคราวก่อน ซึ่งการรถไฟฯ ก็ตกลงแต่มีเงื่อนไขอยู่ 3 ข้อ อย่างที่หนึ่งจะให้อาคารเปล่า โดยค่าน้ำ ค่าไฟ จะถูกตัดหมดเพราะยกเลิกการเป็นอาคารของการรถไฟฯ แล้ว อย่างที่สองต้องใช้เงินในการดำเนินการด้วยเงินส่วนตัว และห้ามการค้าใดๆ ทั้งสิ้น อย่างสุดท้ายคือให้ดำเนินการให้สมเกียรติการรถไฟฯ” จุลศิริ วิรยศิริ ทายาทของสรรพสิริที่เข้ามาทำหน้าที่สืบสานเจตนารมณ์ต่อจากบิดา รำลึกถึงที่มาที่ไปของหอเกียรติภูมิรถไฟ
      
       ด้วยเหตุนี้ สมบัตินับร้อยชิ้น ไม่ว่าจะเป็นของการรถไฟแห่งประเทศไทยเอง หรือสมบัติส่วนตัวของสมาชิกชมรมเรารักรถไฟ ไม่ว่าจะเป็นหัวรถจักร ตู้โบกี้ ซึ่งบางคันก็เหลือเพียงชิ้นเดียวในประเทศ ถูกถ่ายเทเข้ามาอยู่ในหอเกียรติภูมิแห่งนี้อย่างต่อเนื่อง แน่นอนว่า แต่ละชิ้นต่างก็มีเรื่องราวอันยาวนาน ที่แสดงให้เห็นความรุ่งเรืองทางคมนาคมของชาติที่เคยได้ชื่อว่า หนึ่งในผู้นำของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อย่าง 'สยามประเทศ'
      
       “รถรางหลายคันที่เราเจอมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์มาก อย่างบางคันก็เป็นหนึ่งในสิบคันที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ทรงพระราชทานเอาไว้ให้ บางคันก็เป็นยานยนต์ 1 ใน 10 คันแรกของประเทศไทยด้วย หรือบางคันเป็นรถคันสุดท้ายแต่ไม่เคยวิ่งเลย เช่น รถจักรไอน้ำ 1009 ซึ่งเป็นรถที่ชาวไต้หวันนำมาขอสัมปทานวิ่งเมื่อปี 2506 หรืออย่างรถไฟพยาบาล ที่เป็นไม้สักทองทั้งหลังเลย เป็นต้น”

เอามาเพิ่มเติมเผื่อชอบ

Attached File :

Attached File :

Attached File :

Attached File :

Attached File :

Attached File :

สุดยอดจริง ๆๆ ครับ .

...