การแก้ปัญหาทั้งหลายย่อมไม่มี “สูตรสำเร็จ” เป็นธรรมดา....
บางทีเมื่อแก้ปัญหาด้วยการ “คิด” ไม่ได้.... ลองใช้การแก้ปัญหาด้วยการ “ยั้งคิด” บ้าง
บางทีการแก้ปัญหาด้วย “ความรู้” ไม่ได้.... ลองใช้ “ความรู้สึก” ในการแก้ปัญหาบ้าง
บางทีเราต้องไม่มองเฉพาะผล “ด้านนอก” แต่เราต้องเข้าใจปัญหาจาก “ภายใน” บ้าง
พลังแห่งการฝ่าวิกฤติทั้งหลายอาจจะอยู่ตรงนั้นก็ได้
หากเราฝึกตนให้เป็น “คนกล้า” ที่มิใช่ลืมตัวกลายเป็นคน “บ้าบิ่น” แก้ปัญหาตามอารมณ์
โดยเราแยกความแตกต่างของ “ความรัก” และ “ความหลง” ได้ชัดเจนเพียงพอ
โดยเรารอบรู้และเข้าใจทั้ง “วิชาการ” และ “มนุษย์” ได้อย่างสมดุล
เราจะหา “ข้อมูล” เพื่อการ “วิเคราะห์” อันนำมาซึ่ง “บทสรุป” เพื่อการปฏิบัติทั้งหลายได้
พลังแห่งการฝ่าวิกฤติทั้งหลายอาจจะอยู่ตรงนั้นก็ได้
เราต้องไม่เป็นผู้ที่ “รู้มาก แล้ว คิดน้อย” หรือเป็นผู้ที่ “รู้น้อย แล้ว คิดมาก”
เราน่าจะเป็นผู้ที่ “รู้น้อย ก็รู้ให้มากขึ้น เมื่อรู้มากพอแล้ว ก็อย่าลืมคิดให้มากขึ้น” ตามไปด้วย
หากคิดมากขึ้นแล้ว ยังแก้ปัญหาไม่ได้..... ลอง “ยั้งคิด” ดูสักหน่อย
พลังแห่งการฝ่าวิกฤติทั้งหลายอาจจะอยู่ตรงนั้นก็ได้
แปะๆ อ่าว สงสัยคนน้ำท่วมเข้ามาอ่านไม่ได้