ความรักที่มีให้ทุกวัน เป็นห่วงทั้งกายและใจ ถามไถ่อยากได้ อยากกิน ไปไหนมาไหน จ่ายหาให้ยังว่าช้าบ้างและเร็วบ้าง
พี่ดี..ดีมากเกิน..ไม่ต้องยุ่งสักเรื่องจะได้ไหม..จะกลับตอนไหนเกี่ยวอะไรด้วย...เออพี่วันนี้อยากไปนั้น ไปนี้..ก็ทำให้..
แต่วันไหนไม่พอใจอะไรก็ไม่รู้..เราก็ทำปกติที่เคยทำ..แต่กลายเป็นว่า..อะไรเนี่ยน่าเบื่อจัง ทั้ง ๆ ที่ทำดีทุกอย่างไม่ขาด
ตกบกพร่อง..จริงอยู่มีช้ามีเร็วบางครั้งไม่ได้ดั้งใจเขาเราก็..ทนเพราะรักและเป็นห่วง..แต่สุดท้ายความเป็นห่วงของเรา..
กลายเป็นสิ่งที่ทำร้ายตัวเราเอง..จนทำเรื่องที่เราไม่เคยทำ ถามว่าไปไหน..ไม่บอก..ไม่บอกพี่ตามนะ..กลายเป็นเราผิด
ที่ทำลงไปเพราะห่วง..ไม่ได้หึงหวง..อยากให้กลับบ้าน แล้ววันนี้เขาบอกอยากทำงานแต่กลางคืน..ผมไม่เข้าใจจริง ๆ
ว่าเราก็หาให้แล้วแต่กลับไม่ทำกลางวัน..มุ่งแต่งานกลางคืน..เหตุผลเพราะตื่นไม่ไหว และคิดว่าเงินกลางคืนรายได้ดีกว่า
งั้นหรือ ร้อนก็ไม่ร้อน แต่สิ่งที่เราห่วงคือ สวัสดิภาพตัวคุณต่างหากแต่กลับไม่เข้าใจเรา..สุดท้ายแยกกันอยู่ไม่อยากเลิกกับเรา
ด้วยเหตุผลว่า..ขืนอยุ๋กับพี่..พี่ไม่เปิดใจกว้างเพราะฉันต้องการเงินเพื่อไปปลดหนี้ที่บ้าน..แล้วไงที่เราอยู่มาทุกวันนี้เราเป็นคนทำ
ทั้งหมดมาตลอด...แต่ได้รับผลกรรมหนักหนาสาหัส..เพียงเพราะที่ไม่เคยตามฉันแบบนี้..แต่นี่คือครั้งแรกที่ตาม..
ผมผิดหรือที่..เอาใจใส่เขาทุกเรื่อง..แล้วต้องห่างกันและต้องรอแต่เขาที่โทรมา..เพราะเราผิดและอยากเลิกแต่ปาก แต่บอกกับเพื่อนเขา
ว่ายัง..รักเราอยู่..แต่ต้องการทำงาน เฮ้อ..ต้องมานั่งเศร้าคนเดียวอยู่ทุกวันนี้ ..หรือว่าเรายังหลอกตัวเองอยู่..ผมยังทำใจไม่ได้และคิดโทษตัวเอง