ใกล้ถึงวันแม่แล้ว... (อย่าให้ลูกต้องทำอย่างนี้นะครับ)

jagkrapongVilaikaew

ชื่อเล่น: โจ

เข้าร่วม: 09 มกรา 2011
ตอบ: 716

Guru ES
Guru ES

ได้รับคำขอบคุณ: 709
ให้คำขอบคุณ: 1961

ที่อยู่: นิคม 304 อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี 25140
ปี: 2001
สี: เงิน ซาติน (เมทัลลิก) (NH-623M)

เสาร์, 3 สิงหา 2013 08:59 - ใกล้ถึงวันแม่แล้ว... (อย่าให้ลูกต้องทำอย่างนี้นะครับ)

สำหรับ...พ่อแม่ผู้ไม่ค่อยมีเวลา"

ลูกชาย : แม่ครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม ?
แม่ :.. ได้สิ .. ลูกจะถามอะไร ?
ลูกชาย : แม่ครับ ใน 1 ชั่วโมงแม่หาเงินได้เท่าไหร่เหรอ ครับ?
แม่ : มันไม่ใช่ธุระอะไรของลูก ทำไมถึงถามอะไรแบบนี้ ?
ลูกชาย : ผมแค่อยากรู้ ได้โปรดบอกผมเถอะครับ
แม่ : ถ้าลูกต้องรู้ให้ได้ แม่ก็จะบอกให้ฟัง
... ใน 1 ชั่วโมงแม่หาเงินได้ 100 บาท
ลูกชาย : โห !!! (ทำหน้าเศร้าพร้อมกับก้มหน้าลง)
ลูกชาย : แม่ครับ ผมขอยืมเงินแม่ 50 บาทได้ไหมครับ?

แม่ของเขาโมโหอย่างมาก !!
แม่ : ถ้าด้วยเหตุผลที่ลูกถาม
เพียงเพราะอยากจะขอยืมเงินแม่
เพื่อไปซื้อของเล่น หรือ สิ่งของไร้สาระพวกนั้น
ลูกควรจะนำตัวเองตรงกลับไปที่ห้อง และ เข้านอน
พร้อมกับคิดว่าทำไมถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้
แม่ทำงานหนักทุกวัน เพื่อเลี้ยงลูกที่มีนิสัยอย่างนี้เหรอ

เด็กชายตัวน้อย เงียบลง
และค่อยๆเดินขึ้นไปที่ห้องของเขาและปิดประตูลง
แม่ นั่งลงด้วยความโมโห นึกย้อนคิดถึงคำถามของลูกชาย
เขากล้าถามกับเราอย่างนั้นได้อย่างไร
เพียงเพื่อแลกกับเงินบางส่วน

ผ่านไป 1 ชั่วโมง..อารมณ์ของแม่เริ่มสงบลง และเริ่มคิดได้ว่า
บางทีอาจจะมีบางสิ่งที่มีราคา 50 บาท ซึ่งลูกอยากได้จริงๆ
และความจริงแล้ว เขาก็ไม่เคยถาม หรือ ขอเงินเรามาก่อนเลย
ดังนั้นเอง แม่ จึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาลูกน้อยที่ห้องนอน

แม่ : ยังไม่นอนอีกเหรอลูก ?
ลูก : ไม่ครับแม่ ผมยังไม่นอน
แม่ : แม่ มาคิดดูแล้ว บางทีแม่คงทำงานจนเหนื่อยเกินไป
ถึงได้พูดกับลูกแรงขนาดนั้น
นี่เงิน 50 บาทที่ลูกขอยืมแม่ เอาไปสิ

หนุ่มน้อยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นเอง เด็กน้อยก็รีบดึงแบงค์ยับๆจำนวนหนึ่ง
และ เศษเหรียญ ออกมาจากใต้หมอนของเขา
เขาบรรจงนับมันอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองแม่
ในขณะเดียวกันกับที่แม่เริ่มจะโมโหขึ้นอีกรอบ
เพราะเห็นลูกชายซ่อนเงินจำนวนหนึ่งไว้ใต้หมอน

แม่: ลูกจะเอาเงินเยอะแยะขนาดนี้ไปทำอะไร
ในเมื่อลูกก็มีมันอยู่มากแล้ว (แม่ถามด้วยอารมณ์เริ่มโกรธ)

ลูกชาย : เพราะผมมีไม่พอครับแม่ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว
แม่ครับ นี่เงิน 100 บาท ผมขอซื้อเวลาทำงานแม่ 1 ชั่วโมง
พรุ่งนี้ตอนเย็น แม่ช่วยกลับบ้านมาหาผมเร็วๆนะครับ
ผมเพียงแค่อยากจะกินข้าวเย็นกับแม่ครับ

แม่หยุดนิ่งไปชั่วขณะ เพราะความเจ็บปวดที่หน้าอก
รู้สึกเหมือนดวงใจของเธอ มันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
แม่ โผเข้ากอดลูกชายทั้งน้ำตา
พร้อมกับขอให้ลูกชายสุดที่รักยกโทษให้กับตัวของเธอ

สำหรับ...พ่อแม่ผู้ไม่ค่อยมีเวลา"

ได้รับคำขอบคุณจาก: civicnoom EiKung treephop Puwadech Memory11 lordpark จ่าทัน