อ่านแล้วกลับมาคิดว่าวันนี้...คุณทำอะไรเพื่อคนที่เค้ารักคุณแล้วหรือยัง....

... เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...

> > > “ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อยได้มั๊ยคะ”คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น > > > เมื่อห่อผ้าน้อย ๆอยู่ในอ้อมกอดเธอ > > > เธอค่อยๆคลี่ผ้าที่ห่อออกเพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ กรี๊ด ด ด ด ด....> > > เธอกรีดร้อง หมอต้องอุ้มเด็กออกไปอย่างรวดเร็ว > > > เด็กทารกที่เกิดมา....ไม่มีใบหู

> > > และแล้ว> > > ....กาลเวลาพิสูจน์ว่า....การได้ยินของเจ้าหนูไม่มีปัญหา > > > ปัญหามีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอกคือ....ใบหูที่หายไป

> > > หลายครั้งที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียนแล้ววิ่งมาบอกแม่

> > > ....เธอรู้ว่าหัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน...> > >> > > เจ้าหนูพูดโพล่งออกมาอย่างน่าเศร้า > > > “พวกเด็กตัวโต พวกมันล้อผมว่า “นายตัวประหลาด”

> > > จนกระทั่ง... เจ้าหนูเติบโตขึ้นหล่อเหลา

> > > เป็นที่รักของเพื่อน ๆ เค้ามีพรสวรรค์ในด้านอักษรศาสตร์ วรรณคดี> > > และดนตรี เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น ...> > >> > > แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น...ทำให้เค้าไม่อยากเจอใคร > > > “ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก” > > > แม่กล่าวด้วยความสงสารลูก

> > > .....พ่อของเด็กชายปรึกษากับหมอประจำครอบครัว

> > > และได้รับข่าวดีจากหมอว่า...”ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้รับถ้ามีผู้บริจาค > > > แต่ใครล่ะจะเสียสละใบหูเพื่อเด็กน้อยคนนี้” คุณหมอกล่าว

> > >

> > > จนกระทั่ง ...2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย > > >> > > “ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ

> > > พ่อกับแม่หาคนบริจาคใบหูที่ลูกต้องการได้แล้ว...แต่นี่เป็นความลับ”

> > > การผ่าตัดสำเร็จด้วยดี > > > และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น

> > > ....เค้ากลายเป็นผู้มีพรสวรรค์...> > > เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย> > > จนเป็นที่กล่าวขานกันรุ่นต่อรุ่น

> > > ต่อมาได้แต่งงาน...และทำงานเป็นข้าราชการในสถานทูต

> > > วันหนึ่งชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า > > > “พ่อครับใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา

> > > ใครช่างให้ผมได้มากมาย แต่ผมไม่เคยทำอะไรเพื่อเค้าได้เลยสักนิด”

> > > “พ่อไม่เชื่อว่าลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอกเรื่องนี้..เป็นความลับ > > > เราตกลงกันแล้ว” พ่อตอบ

> > >

> > > หลายปีผ่านไป....มันยังคงเป็นความลับ และแล้ว..วันนึง

> > > วันที่มืดมิดที่สุดผ่านเข้ามา...ในชีวิตลูกชาย

> > > แม่เค้าได้เสียชีวิตลง.. > > > เค้ายืนข้างๆพ่อ...ใกล้!บศพของแม่

> > > พ่อเรียกเค้า > > > “ มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ๆนี่..พ่อลูบผมแม่อย่างช้าๆ > > > และนุ่มนวล..ผมสีน้ำตาลแดงถูกเสยขึ้นจนมองเห็น > > > ใบหน้าที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ

> > > ...และแล้วสิ่งที่ทำให้ลูกชาย> > > ถึงกับต้องตะลึง.. ............ใบหูของแม่...หายไป

> > >

แม่ไม่มีใบหู...”นี่เป็นคำตอบที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต”...พ่อกระซิบผ่านลูกชา> > ย

“แม่บอกพ่อว่าเธอดีใจที่ได้ทำอย่างนี้+ตั้งแต่วันผ่าตัด...เธอไม่เคยตัดผมอีกเ> > ลย

> > > ไม่มีใครมองเห็นว่าเธอไม่สวยจริงมั๊ย?> > >

> > > “ จงจำไว้” สิ่งมีค่าที่แท้จริง > > > ...ไม่ได้อยู่ที่การมองเห็น...หากแต่อยู่ที่สิ่งที่เรามองไม่เห็น

...ความรักที่แท้จริง....ไม่ได้อยู่ที่เราได้ทำอะไรแล้วมีคนรับรู้...หากแต่อยู่> > ู่> > ที่สิ่งที่> > > เรากระทำแล้ว...ไม่มีใครรับรู้> > >

> > > .....ความรัก

> > > บางครั้งไม่จำเป็นต้องพูดพร่ำเพรื่อ...

> > >

> > > ............อ่านบทความนี้แล้วลองกลับมาคิด............

> > >

> > >

> > >

> > > ถ้าพรุ่งนี้เราตายไปบริษัทสามารถหาคนมาแทนเราได้ภายในไม่กี่วัน

> > >

> > > แต่ครอบครัวเราต้องสูญเสีย และคิดถึงเราไปตลอด

> > >

> > > เราใช้ชีวิตกับการทำงานมากกว่าครอบครัวหรือเปล่า?

> > >

> > > ถ้ามากกว่า...มันช่าง..เป็นการลงทุนที่ไม่ฉลาดเลยจริงๆ

> > >

> > >

> > >

> > > ..............FAMILY



นำมาให้อ่านกันครับ(จาก sf.com)

Attached File :

ถูกต้องครับ.....

ขอบคุณมากครับ เป็นบทความที่ดีจริงๆ...

เรื่องดีมีสาระ สนับสนุนโดย CIVIC ES GROUP

ซึ้งตลอดเลยคุณเนี่ย

กระทุ้น่ารักคะ

ขอยืมไป Share ใน Facebook นะคับ ให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกัน