วันนี้มีเรื่องมาเล่าสู่กันฟัง

8.00 น. แหกขี้ตามาอาบน้ำไปทำงาน ออกจากบ้าน (ซอยท่าอิฐ) มุ่งหน้าแคลาย ขับรถด้วยอารมณ์ลั้นลา เพราะวันนี้วันศุกร์แห่งชาติ พอดีวันนี้ต้องรับเพื่อนหน้าเซนทรัลรัตนาธิเบศก์ เลยต้องเข้าคู่ขนาน แต่ต้องตัดออกเข้าช่องทางด่วน เพราะตำรวจจะกั้นตรงแถวทางข้ามแยกแคลายทำให้ทางคู่ขนานขึ้นสะพานข้ามแยกไม่ได้ ซึ่งปกติ คนใช้ถนนเส้นนี้จะรู้ดี (รู้ว่าผิด แต่ก็ต้องทำเพราะไม่งั้นก็ต้องปิดไฟแดงแยกแคลาย ที่ขึ้นชื่อว่า ไฟเขียวในสถานบันเทิง)  
ก็รู้ว่าผิดจึงค่อยๆ ตามคันข้างหน้าที่ค่อยๆ เบี่ยงเข้าเลนตามจังหวะรถ (เป็นเรื่องปกติของตรงนี้ เหมือนเป็นเลนพิเศษที่เปิดเบี่ยงกันเอง) ก็ไม่ได้ขับปาดหน้าใคร ไม่ได้เร่งเครื่องใส่ใคร แต่พอมองไปกระจกหลัง .... ที่นี่ (Here) เล่นกรูแล้วไง มีกระบะจะเอาหน้ามันมาเสียดสีบั้นท้ายลูกรัก ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เข้าไปใกล้เลนมันเลย (ตามสายตาที่มองกระจกหลัง ระยะห่างไม่น่าเกิน 1 ซม.) ก็เลยหยุดให้มันไปก่อน โดยขับขึ้นไปตรงๆตามรถข้างหน้า เพื่อที่จะเบี่ยงหลบมันออกมาหน่อย แล้วจอดเฉยๆ รอมันผ่าน (ในใจก็คิด อ่ะ...พี่ไปก่อนเลย น้องยอม น้องผิดเอง) ระหว่างนั้นได้ยินเสียงปึ๊ก พร้อมกับสภาพกระจกมองข้างที่หักไปด้านหน้า ...ฉันที่นี่ (I here) เล่นกรูจริงด้วย ถ้าขับไปปกติ มันไม่โดนแน่ๆ อย่างนี้เจตนาชัดๆ เปิดกระจกถามมัน ....เฮ้ย ขับชน กระจกข้างรถผมเห็นไม๊เนี่ย มันก็ตอบว่า ถนนตรงนี้ห้ามเข้านี่  ตอนนั้น บอกตรงๆ เหมือนในการ์ตูนเลย มีตัวมารยืนบนไหล่ออกมาบอกว่า... ลงไปเล่นแม่งเลยไม๊เนี่ย ไม้เบสบอลที่เบาะหลังก็พร้อมเปิดซิง แต่ต้องไปเอาถุงมือหลังรถก่อน เดียวมือถลอก (ฮา) แว้บหนึ่งฝ่ายดีก็มาสะกิดใจว่า ไอเราก็ผิดชัดเจนตามภาพที่เห็น  (แต่แม่งเจตนาชนนี่หว่า) จะเรียกประกัน ตำรวจก็มา ใบขับขี่ก็ขาด ผิดกฎจราจร เบี้ยประกันเพิ่ม และอาจต่อชั้น 1 ปีหน้าไม่ได้ เพราะรถ 7 ปีแล้ว แถมอาจมีข้อหาทำร้ายร่างกายแถมอีกกระทง ...ใช้ 'หมอง นั่งสมาธิ ....ติ๊กต๊อก...ติ๊กต๊อก...ติ๊กต๊อก.... หันไปมองรถมัน ..... ปิ๊ง!! โอเค... กรูยอม และหักรถเข้าคู่ขนาน (ก็ได้ว่ะ)

ถึงตรงนี้ เพื่อนๆ คงงงว่า ทำไมผมยอม .... ก็กระจกมองข้างผมที่มันชนน่ะ ล่อซะรถมันถลอกแก้มข้างทั้งแถบ ก็สาแก่ใจผมพอสมควรแล้ว ส่วนกระจกมองข้างรถผมมีสีถลอกนิดหน่อย แต้มเอาก็มองไม่เห็นแล้ว และที่สำคัญ กระจกมองข้างรถผมก็มีรอยขีดข่วนพอควรอยู่แล้ว เพราะตั้งแต่ซื้อมา ก็ไม่เคยทำสีชิ้นนี้ (ถึงผมจะเนี้ยบเรื่องรถแค่ไหน แต่ขับในกรุงเทพใครกระจกมองข้างไม่เคยโดนมอ'ไซค์สอย ขอคาราวะเลย)
พอมาถึงที่ทำงาน ก็จอดรถไปดูบั้นท้ายว่าโดนรึเปล่า เวงเอ๊ย.... สีรถมัน (สีขาว) ติดแถวซุ่มล้อขวาผมอยู่ ยาวพอประมาณ ต้องรบกวนพี่นุ๊ก ขัดให้หน่อยซะแล้ว ตอนบ่ายๆ ก็ไปให้พี่นุ๊กขัด ก็ขัดออกหมดเลย แต่สีรถผมยังดีอยู่เลย เออ...สี 2k นี่แข็งสมคำล่ำลือ

ที่เอามาเล่าก็ไม่ได้หวังว่าใครจะมาเข้าข้างครับ .... เพราะผมผิดจริง แต่แปลกใจที่ขับรถมาเป็นสิบปี เพิ่งเจอคนแบบนี้ ตั้งใจขับรถตัวเองไปชนคนอื่นอ่ะนะ ...คนรักรถคงไม่ทำหรอก  แต่ที่สำคัญ ....พอเราอายุมากขึ้น เราก็มีสติมากขึ้น เป็นเมื่อก่อนแหลกกันไปข้างแล้ว .... อาจจะลงเอยข่าวหน้าหนึ่งเพราะผมโดน "ฉันที่นี่" ตัวหนึ่งยิงตายก็ได้ 

เล่าสู่กันฟังเฉยๆ นะจ๊ะ

อยากไปแลกกับพวกบัวในตมเลย ชื่นชมว่าเก็บอามารณ์ได้ดีมากครับ

พี่ทำถูกต้องแล้วครับ ไม่ควรเสียเวลากับคนอย่างนี้หรอกช่างเค้า

ผิดก็ยอมรับผิดดิ แล้วทำไมไม่ทำให้ถูกหล่ะ นี่แหละประเทศไทย มีแต่คนจะคอยเอาเปรียบกัน ประเทศชาติถึงได้เป็นแบบนี้ มองแบบคนขับรถในกรุงเทพมานาน ผมก็ไม่ค่อยชอบคนเอาเปรียบเวลาขับรถเหมือนกัน 

ไอ้เรื่องผิดน่ะผิดแน่ๆแหละครับ

แต่ผมหรือหลายๆคนเองก้อไม่ใช่ว่าจะขับรถถูกกฎแป๊ะๆซะที่ไหน

อย่างกรณีนี้(เส้นนี้ผมก้อใช้บ้าง)เราต้องตัดเข้าจริงๆซึ่งเข้าไม่ได้ แต่ส่วนตัวผมเองถ้าเห็นรถคันไหนเข้ามาแบบเนียนๆมาตามจังหวะก้อจะให้เข้านะ

แบ่งๆกันใช้ไปถนน แต่อย่ามาแบบว่าหักหัวรถจองน่าเกลียดๆจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก


กลับกันถ้าผมเป็นฝ่ายตัดเข้าเองก้อจะเข้าแบบเนียนๆไม่ให้คันหลังเสียจังหวะต้องเบรคหรือหงุดหงิดเช่นกัน

แต่ถ้าเนียนแล้วคันไหนไม่ให้เข้าแบบรีบเร่งมาบังเลยละก้อ...ตรูก้อจะเข้าให้ได้ละวะ 555

(แล้วต้องเข้าด้านหน้าคันนั้นด้วยถึงจะสมบรูณ์แบบ อิอิ)

อันหลังนี้ไม่แนะนำให้ทำตามนะครับ  ^ ^ แต่ผมเชื่อว่าอีกหลายคนเป็นแบบผม

ใจเย็นๆครับผม ของ ผมเคยเจอ กรณีเดวกันแต่ ผม เป็นฝ่ายอยู่ในเลนส์แล้วโดนแทรกครับแต่อันนั้นเ้ค้ากระบะยกสูงเหยียบมาแบบตั้งใจจะเข้าให้ได้โดยไม่เปิดไฟเีลี้ยว  ผมเลยเหยียบชนสะเลย ผล ปรากฏ คันที่แทรกผิด ครับตามหลัก แต่รถผมก็เยินเหมือนกันได้แค่ความสะใจครับ

แต่ของเจ้าของกระทู้ดูท่าจะคนละแบบแต่ใจเย็นๆไว้ครับเพราะถ้ามีเรื่องขึ้นมาผิดเต็มๆชัวเลย

ใจเย็นๆครับ. แลกไปก็ไม่คุ้ม

คุณก็สุภาพบุรุษแล้ว ที่ไม่เอาเรื่องเขา เพราะเราผิด ช้าเร็ว คงได้เข้าถ้าเปิดไฟเลี้ยว คนมีน้ำใจในสังคมยังพอมีให้เห็น แต่เราต้องมีมารยาทกับเขาก่อนครับ แต่ถ้าเปิดแล้ว เขาโกรธที่เบียดกระทันหัน เราไม่โต้ตอบก็ดีครับ ไม่มีเรื่องบานปลาย "ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหว"

ขอบคุณครับ...จะพยายามใจเย็นมากยิ่งขึ้นครับ...^^

เป็นผมหมดแม๊กแล้วค่อยคุยกัน (ใด้แค่คิด)

ใจเย็นก็ดีแล้วครับ

ผมก็อยู่แถวนั้น เข้าใจสภาพอย่างดีครับ

อมิตะพุท  เปรี้ยง ๆๆๆๆๆ 

ทำใจให้เย็นไว้ดีที่สุดครับ

สุดยอด สะติ เลยครับ

ใจเย็นมากเลยครับ พี่   ผมขอคาระวะ

ใบขับขี่มันทำง่ายเกินไป ครับ  ^ ^

ฮาพี่เมย์เล่าหว่ะ   มีใช้หมองนั่งมาธิด้วย

 ......

ถ้าเค้ามีน้ำใจให้เราหน่อย คงจะดีนะครับ

ผมขับรถมา2ปีกว่าๆ ไม่เคยโดนรถมอไซด์เฉี่ยวกระจกข้างเลย

ด่าแม่งแรง ๆ เลยครับด่าอย่างเดียวรอมันเปิดเราก่อน ทีนี้ละเข้าทาง หยิบอะไรได้ก็ใส่เลยครับ เป็นผมเคลียเลยปล่อยผ่านค้างคาใจ แล้วคนพวกนี้ถ้าปล่อยไปมันก็จะทำอีก

คิดไว ฉลาดเลือก. สุดๆ
น่าจะชำนาญเรื่องกำไร ขาดทุนมั่กๆ 5555

ดีแลัว ครับที่มีสะติ